පෙම්බර මගේ හිමි සඳුනේ කොහියාද
සුන්කර හදේ හැම පැතුමන් සැනසේද
ලන්කර කියූපෙම් වදනන් මතකේද
මන්කර පව කිමද ඔබ මා හැරයාද

සිසිවන උවන සඳ සිසිලට බැඳුනාද
ඉසිවර හිරුට රන් රැස අමතක වීද
තරුකැට ගිලිහි මුතු කඳුලින් තෙමුනාද
හදවත රිදුනබව ඔබ හට දැනුනාද

මතක් වෙනව ඔබ සමගින්
දෑත් පටලා මැවුව සිහින...
සිතක් සොඳුරු වුන තරමට
පෑ මදහස සතුට ගලන...
ගලක් වුනත් හිත අද්දර
රෑ තුන් යම කඳුළු සලන...
මමත් සොයමි මට හිමි නැති
ආදරයක පෙලෙන කරුන..