දුරු රට ඉඳන් මා ඔබ සිහි කරන විට
පුර සඳ පෙනේ වැහිබර කලුවලා යට
ගල්ලෑහැ පැදුරෙ නිදි කළ හැටි සිතන විට
අම්මේ නුඹේ සුවඳ පැතිරී යයි අවට

වෙර-⁣වීරියනි දරු කැල තරණය කෙරුවේ
නැත අඩුවක් අපේ දිවියට ඔබ තැබුවේ
අපෙ සැප පෙනී නුඹේ නෙත් කදුලින් පිරුනේ
අම්මේ නුඹ නිසයි අප නිසි මග ලැබුවේ

පුරා දස මසක් කුස තුළ තබාගෙන
ලේ කිරි කර පොවා නෙත් මෙන් බලාගෙන
අල්ලාගෙන අතින් පාසල වෙත රැගෙන
ගිය හැටි මතක් වේ අම්මේ මට නිතින

අප්පච්චිටත් පණ මෙන් දිරි දුන් අම්මා
අහල පහල හැම දරුවන්ගෙත් අම්මා
දරු කැළ මැණික් කැටමෙන් සුරකෙවි අම්මා
දෙපා නැමඳ වඳිනෙමි පෙම්බර අම්මා