පිරිමි ඇහැකින් කඳුළු බිඳුවක් දුටිමි ඉස්සර උදයක
පුරපු පෙරුමන් මදි නිසාවෙන් පිසලමිද එය කෙලෙසක
ගැඹුර කෙතරම් ඇතිද සිතමින් අද ද ළය බර සුසුමක
නුඹට වැඩියෙන් රිදුනෙ මටමයි මතක් වෙන හැම දවසක

අතින් අල්ලනු බැරි දුරක වුව දැනුණි කඳුලෙහි තෙතමන
මුවින් නොකියන හැඟුම් ගොන්නක රිදිලි ඒ තුළ සිරවුන
ඉතින් එදවස ගෙවුනු තත්පර කෝඩ සළුවෙන් වසමින
හෙමින් කෙඳිරිලි නගනු ඇසුණිද නුඹට හිමි මයෙ සිහසුන

පවිත්‍රා සෙව්වන්දි උඩුවර ආරච්චි
ගල්ලෑල්ල
රත්නපුර
Photo Credir; Vicky Hladynets