මේ කඳු මුදුන් මේ ගහ කොල              පරිසරය
ඔබ නැති සොවින් මද සුලඟද           නිසසලය
අවිහින්සකයි ඔබ සැම විට                  නිවැරදිය
මතු බවයදිත් අප්පච්චිම    විය                 යුතුය

වරකදි සිනාසෙයි වරකදි  තරහ                      ගනියි
දුක්කම්කටොලු සැමවිට  සිත දරා                   ගනියි
සුන්දර මිනිස් ගතිගුන සිත වෙලා               ගනියි
ඔබ හිනැහුනේ  අප  සැම පිරිවරා          ගෙනයි

අවුරුදුවලට  අප  ගම රට                        එනදාට
ඉවසිය නොහැකි සතුටක් තිබුනා      ඔබට
අප එනතෙක් මග බල බල හිටි හැටි        සිතට
මතකෙට නැගෙන විට කදුලක්  එයි           ඇසට

සමුගෙන ගියත් මේ බවයෙදි එකට           සිට
ඒ ගුණ සුවඳ අප අතරින් නොයන                       විට
සසරින් සසර නැවතත්      හමුවෙමු                  දිගට
පතනෙමි අම නිවන ලැබ ගන්නට           ඔබට