කාලය නැවත නැත හිරු සඳු තරු අතර
ආලය කල නමුත් ජීවිතයට
නිතර
වේගය දැනෙන විට හැරයන අය
නිතර
දිවි ගඟ යාවි ඇරඹුම අවසන
අතර.

මා පිය සෙනෙහසින් ඉපදී සිටි
බාලේ
සොහොයුරු සොයුරියන් සමඟින්
සිටි කාලේ
පාසැල් වියේ මිතුරන් හා රැඟු
තාලේ
සිහිනෙකි එදා මතකයෙ රැඳවුනු
වේලේ.

සරසවි සිහින මල් පළදා
එළි වූවා
නැණමල් සමඟ ආලෝකය
හිමි වූවා
මා පිය සැමගෙ හිස රැඳි කිරුළක් වූවා
දුක් කම්කටොලු මැද ලෝකය
හෙළි වූවා.

පෑවූ දහස් තරු නුබ ගැබ
හිනැහීලා
තෝරා ගතිමි එක තරුවක්
සැනසීලා
පාලා සෙනෙහසින් දරු මල්
පිබිදීලා
වීලා ලොවක සැනසීමෙන්
රජ වීලා.

මනුසත් සැමට සේවය කරමින්
නිබඳ
ගෙන දී සුවය හා සැනසුම ඉන්
නිබඳ
ගතවුනු කාලයත් ගැන දුක නැහැ
කිමද
පසුපස බලා සැනසිය හැක මට
සබඳ.