වැහි බිඳිති ගලා යන
කවුළුවේ පියන්පත...
මතු කරයි නුඹේ රුව
දියව යන සිත්තමක් ලෙස...

අමුත්තන් සේ හමුව
හදවතේ ලැගුම් ගත්...
වුණා නුඹ මතකයක්
හදවතම අවුලවා
නාඳුනන සේ වෙන්ව ගිය...

නුඹම බිඳි හදවතේ
කැටපත් කැබලි තවමත්...
විමසන්නෙ නුඹවමයි
සුනු-විසුණු වී ගියත්...

හෝරා ගෙවී යයි - අතීතය ගලා යයි
එහෙත්,
අළුත් නොවනා එකම මතකය
සදා හදවත දවාලයි...

(වසන්තයේ දවසක් කෘතියෙන්)