කොළඹ ෛවද්ය විද්යාල සිසුන් වෙනුවෙන් 1987 අගෝස්තු 16 වැනිදා නන්දා මාලිනිය ගැයූ "පවන" පුසංගය වෙනුවෙන් නිකුත් වූ සමරුවේ මුල් පිටුව සැරසූ මා ලියූ පැදි පෙළ එතුමියට උපහාරයක් වශයෙන් තවත් පැදි කීපයක් එක්කර ලන්ඩන් කවි පිටුවේ එතුමියට උපහාර දෙසැම්බර් කලාපයට මේ සමඟ එවමි.

යදම් බැමි සිඳ බිඳ දමා
පෙරට යයි ජනගඟ ගලා
එවන් ගඟුලක හඬවෙලා
හමයි පවනක් දැය සලා.

අයුක්තිය හමුවේ නිතින්
චණ්ඩ මාරුතයක් ලෙසින්
පවිටු ලොව ගිරි සිකර පෙරළා
ගලයි පවනක් හද තුලින්.

සිහින් මද රැල්ලක් වෙසින්
සිහිල් ගඟුලැල්ලක් ලෙසින්
විඩා බර දිවි මාවතේ
පවන දැවටෙයි ජීවිතේ.

නෙතක කඳුලක් හිනැහිලා
හදක පැතුමක් පිබිදිලා
නැඟී සිටිනට දිරි වෙලා
ගයයි ඇය පවනක් වෙලා.

කාලයක් ගතවී ගියත්
තාලයට මිනිසුන් ගියත්
ඇයත් දැන් වියපත් වුවත්
දිරිය හඬ තවමත් සමත්.

ඇය පැතූ ලොව හෙට ලැබේවා
මියුරු හඬ දිගු කල් ඇසේවා
දිරිය ලක'ඹර තුල රැඳේවා
එතුමියට සුව සිරි ලැබේවා !