නිවෙන්න ගිය පහණට
තෙල් බිඳක් දැමූ දෑතට
වෙන්න එලියක් සදහට
පිණක් නැහැ මැටි පහණට.

දැවෙන කූරක හඳුන්
සුවඳ විහිදෙන සැනින්
දැවී අලුවී යයි සෙමින්
අනිත්‍යය නොදුටුවෙ දනන්.

සතර පෝයටම සිල්
පුදන දසදහස් මල්
බණ පිරිත් තුන් කල්
රකිනවද එකෙක් පන්සිල්.

දෙසන්නේ බණ මුදලට
වඩින්නේ සුපිරි රථ පිට
වලඳන්නෙ බොජුන් ගිජුවට
නොදකින්නේ මොක්පුර සදහට.