වසන්තය ඇවිත් නැවතී ගෙයි දොර කඩම
මල්.පිපුනෙ ඇයි මෙච්චර කජු ගහට
කොවුලට වැරදුනාද සලකූණු මග දිග
අමනාප නැ නාවාට එරබදු ගස් දිග....

හන්දිය තාම පාළුයි නැතුවම සද්දෙ
කෙහෙල් ගහත් වරලද මන්දා නෑ පීදුනෙ..
හීන දකින්නත් බයටම නිදි අස්සෙ
තාම මං නිදාගත්තෙ නෑ..මගේ සුද්දෙ....

ලිව්වට ලිපිය නැති හින්දා දුර කතනෙ
කීවේ නෑ මම දළු දාපු බව අඹ ගහෙ
ඉද හිටලා එන ඕක්කාරෙ ඇරුනම මගේ
අමාරුවක් නෑ..නුඹ අප්පෙක් මගෙ හිතේ...

කිරුලක්ලු අම්මා නාමෙ ගෑනුන්ට සංසාරෙ
දන්නවා මං හැදුවෙ නැතිවට කුස යහන් තලෙ
නුඹේ කඳුළු බින්දු එක් කරපු මාසෙ අන්තිම පඩි පතේ
තිව්වද මන්දා.දරා ගන්න බැරි බරක් හිස වටේ....

ඔහේ ආව දෙන් ඔහේ ගිය දෙන් කොවුලත් දස අතේ
අපේ වසන්තෙ නෙවැ හිනැහෙන්නෙ ලෙයින් කුස වටේ..
තුන් රුවන් මාලිගා නැති උනත් අක්කර කාලෙ වටේ..
බොරලු අයින් කරමු ....අපි නොදැකපු පුතුට අපේ...