ඇවිදන් යද්දි ගම් මැද වෙල් ඉපනැල්ලේ
හමුවුනි දෙමිතුරන් සිටිනා පිලිසඳරේ
එක කුගේ අතේ සුදු සැරයටියක් රැදුනේ
ඔහු කී වදන් මගෙ දෙසවනෙ නතර වුනේ

ඔබෙ වන් දෙනෙත් අප ලබලා නැති හන්දා
නොදකින නිසා ඔබ දකිනා ලොව කිසිදා
ඇතුලත දකිමි හැඳීනෙමි අපි අප දැකලා
හරි ලස්සනයි එහි සුන්දර නිම නොවෙනා

වේගය වැඩිය ඔබ යන මඟ දෙපසින්නේ
කාලය මදිය තේරුම් ගන්නට සොඳිනේ
නොදකින තුරා නුඹ නුඹ ගැනවත් රිසිසේ
නෙත් නුඹේ දකීවිද මේ ලෝකය ඇතිසේ