අනන්තෙක ඉඳන් ආ රළ වෙරළ සිපගෙන
පෙණ පිඬිති මැවූ අරුමයකි නෙත සැනසුණ
ඉනික්බිති සුණු විසුණු විනි ඇසුරු සැනකිණ
සිහිවුනෙමි නුඹගෙ පෙම මා අතරමං උන.....

වෙරළ දිග අපි ඇවිද ගිය පාර මැකෙනවා
පපුතුරෙන් නොපෙනෙන්න ඉකිගසා අඬනවා
නොලැබිච්ච හීන වල තාම සැරි සරනවා
පුරුදු ලෙස මම තාම හෙමින් පිය මනිනවා

පද බැඳපු කවි පෙළෙහි එළිසමය රැකගන්න
නොහැකිවුනු කරුණ කිම මා සොයමි සැනසෙන්න
ඉතින් එහෙනම් නුඹට අවසරයි පිටවෙන්න
ලස්සනම කවි පොතක හොඳම පද පෙළ වෙන්න...

පීටර් ☝️❤