නුඹ නැතිව මා හෙට දිනේ
ගෙවන්නේ තනි පාලුවේ
කෙසේදැයි මට සිතීමට
නොහැක මොහොතකට වත්

හිරු බැසයන්නේ සඳ බැසයන්නේ
අඳුර වැටෙන්නෙ මට නුඹ සිහිවෙන්නේ
නුබ ලොව හැර යන්නේ නුබ මා හැරයන්නේ
නුබ නොපෙනී යන්නේ මා තනිවී ඉන්නේ

මා සිතුවේ නැහැ නුඹ මා තනිකර
පාලුව රජකරවයි කියලා
නුපුරුදු තනිකම අද මට දැනිලා
සිතුවිලි අතරේ අතරමං වෙලා
සිතට නැගෙනවිට නුඹ ගැන සිතලා
නුඹ සෙවනැලි මා ලඟ මැවිලා

තේරුම් ගෙන නුඹ මගේ ආදරේ
අඩුවක් නොකලා නුඹේ ආදරේ
හදවත පතුලේ දිය උල්පත සේ
බැඳි සෙනෙහස මා හට ලැබුනා

මහනුවර
පෙතියාගොඩ