ස
සඳින් සරසන සුමුදු සවසේ
සතුට සත්සර ස්වර සැලුනේ
සිතේ සිත්තම් සමග සෙවනේ
සඳට සුසරව සිහින සෙව්වේ

ව
වසන්තය වසඟයට වන්නේ
වනේ වල් වැදී වලස් වැන්නේ
විනේ විය වහලියක විමනේ
වසන්තය විරසකව වැයූනේ

න
නුඹේ නම නොවැ නිතර නැසුනේ
නගා නරකලු නඩේ නැගුනේ
නිරය නුඹටලු නිවන නොමවේ
නිදිවදින නිවටුන්ගෙ නගරේ