වැහිකළුව පාව විත් නිරිත සමුදුර දෙසින
දුක් කඳුළු පුරෝගෙන ගොළු මුහුදු රළ මතින
ඉකිගසා සුසුම්ලා හෙණහඬින් ගුගුරමින
නිරිතදිග මෝසමත් කඩාවැදුනා එසැණ

ගහ කොලත්‍ අතු නමා හිස පාත් කෙරුවාට
පොළොවටත් රිදෙනවා වැහි බිංදුවල බරට
මහ කඳුත් නායගොස් පොළොව හඬනා කලට
ගං හෝ ත් බියපත්ව වදී සමුදුර වෙතට

නිරුවත් අහස් කුස හිරු ඇවිත් හිස මතට
සිනාසෙන වැලි කතරෙ ඔබ ඉන්න දුරු රටට
ඔබේ මුව සිනා රැළි සේදිලා යන ලෙසට
නිරිතදිග මෝසමක් ඒවියැයි බයයි මට