උදයේ පටන් දවසම වෙහෙසී අව්වේ
විඳ දුක් කඳුළු මැද ඔහු ධනයයි සෙව්වේ
ධනයෙන් සැපත ලද හැකි යැයි සිත කිව්වේ
එනිසා ධනය පසුපසමයි ඔහු දිව්වේ

උගුරට දෙකට හනිකට තේ එක බිව්වේ
අත දරුවටත් නැත හරියට බත කැව්වේ
වළකා ප්‍රමාදය බස් එක වෙත දිව්වේ
පොල්ලේ එල්ලිලයි යන්තම් මඟ ගෙව්වේ

රෝගී මවටවත් නැත බෙහෙතක් පෙව්වේ
සැප දුක පියාගෙත් නැත කිසිලෙස සෙව්වේ
වැඩපල කරමිනුයි මුළු කාලය ගෙව්වේ
කෑමට වත් නොමැත වැඩකට තිත තිව්වේ

නෑකම් සහෝදර හිතවත්කම් සෙව්වේ
නැතිමුත් තමාගේ දේ ගැන නඩු කිව්වේ
අල්ලපු වත්තෙනුත් අල්ලා වැට ගැහුවේ
සතෙකුට වත් නොමැත එන්නට ඉඩ තිව්වේ

මරණෙට මඟුලකට නැත කාලය ගෙව්වේ
වෙනකෙකු අතේ වත් නැත සතයක් යැව්වේ
දුටුවිට සිඟන්නෙකු විගසට දොර වැහුවේ
රැස්කර ගන්නමයි නිතරම සිත කිව්වේ

පිනකට දහමකට නැත ගත සිත නැව්වේ
අද සැප නොවිඳ හෙට ගැන සිහිනම මැව්වේ
නොසිතූ විලස දිවි හැර පරලොව දිව්වේ
නෑයෝ පිනක් රැස්කර ඔහු වෙත යැව්වේ