දනා මනට දී රසයන් නෙක විලස
ගෙනා කුහුඹු පැණියාණනි පෙර දවස
සිනා නොමැත අද කඳුළුය හැම නිවස
පනා පුත්‍ර නැඟිටින් එළි කොට රහස

උපතින් ගෙනා දස්කම් එක්කොට රඟලා
පුංචි ,රිදී තිර වේදිකා ඔප කරලා
මහ වංශයම ගෙන හැර දැනුමත් බෙදලා
පෙර කළ කුසල් බලයෙන් හැම සිත් දිනලා

දරු තිදෙනෙකුට හා බිරිඳට සෙනෙහෙ පුදා
සොහොයුරු පෙමත් හදවත තුළ රැකී සදා
දෙස් පාලකයො හා තම නැණ ගතී බෙදා
දින දින පුර සඳක් ලෙස නුඹ වැඩී සොඳා

බුදු හිමි දෙසු විලස පෙර අඅකුසල හින්දා
නුඹ හට මෙදා ඇති විද කරදර නින්දා
සැම දන නිදුක් වන්නට සෙත් කවි බන්දා
ආසිරි ගෙනෙයි හදවත් තුළ මෙත රන්දා

සෙනෙහස පුදා පරිසරයට පණ වගේ
සිහබා කෙලෙස හැපුණිද හස්තිගෙ ඇඟේ
සිහිවන විට පෑ රැඟුම් කඳුළක් නැඟේ
නැඟිටින් යළිත් යන්නට " කළු ගඟ දිගේ"