රක්ත වර්ණය
සෙමෙන් බොඳවෙන
අද මන්දාරම, මට තනිවට
රැලි නැගෙන වෙරළ ළඟ සිට
පාලු අහසයි නිහඬයි පොළවයි
පියවූ නෙතු අග මිදෙන මුතුකැට
මායිමක් නැතිව බොඳවූ සිතිජය
මුවෙන් ගිලගත් සුසුම් ශ්වේතය
ගොලු සුළඟෙන් බිහිරිය සවන
වෘතයක මග සලකුණ කි ජීවය
ඔබට අයිති නැති මට අයත් වූ
විසිරී ඇති දුක්වේදනා ගඟුලැල්
දෙපලු වුන හද පලු ඉවතලා
වෑල්ඩින් කර අලුත් හදවත
යලි වර්ණගන්වා තබා ඇත
නවවෙළඳසැලක ඉදිරියේ
අද අයිතිකරුවෙක් නැත
විකිණීමට ඇත්තෙ
ඔබද මමද ඇයද
කියනු මැන
විමසා
ඔබ
මා