පිපිමල් පොඩිවගේ නිවසක සිරිය අරා
සමනල් පැටවුසේ ගෙමිදුල එලියකරා
දුව පැන නටන විට දඟලන් සිනහදරා
දෙගුරුන් හිඳින්නැති හිත්තුළ සෙනෙහෙපුරා

එකෙකුට එකෙක් නම් නොදෙවෙනි වෙන්න ඇතී
සැර වැර වලින් යන්තම් පිරිමැහෙන්නැතී
හැඩවැඩ බලන් හිත් සතුටේ ගිලෙන්නැතී
පෙරමග සිහින හරි හරියට පුරන්නැතී

සුවඳැති කැකුළු හයකට පෙම බෙදමින්නේ
රැකවල් කරන් පුතු දෙපලත් පන සමිනේ
සුරපුර මැව්ව නිවසක සිරි සුව වරුනේ
මතකය සුවයි පෙරදා ලැබු රැකවරනේ

ඔසවනු විලස ලොවවෙත පය නොබිය ලෙසින්
දෙවමින හුරුව දරුකැළ හට නිතිව තොසින්
පෙරමග දකින නැණ නුවනින් බලා ඇසින්
හුරුකළ පියානෙණි ඔබවෙයි පවුර වෙසින්

යහගුණ කැව්ව ජීවිත තුළ පණ විලසින්
බෙදලා ආදරය හැමටම එකම ලෙසින්
කුරුළු කූඩු මවු රැජිනියෙ නුඹ එලෙසින්
මගපෙන්නුවේ අප හැමටම ටැඹ විලසින්

ගෙව්වත් වසර ගනනක් ඔබ තුරුලෙවැදී
අද ඔබ දෙපල මහපොලවේ සැතපි හිඳී
දකිනට නිවන් පතමින් අප සෙනෙහෙ රැඳී
නවමින් සිරස බැතියෙන් හිඳ දෙ අත් වඳී