මේ මිහිරි මල් සුවඳ
ඉවරයක් නැති කුරුලු ගී නද
ගලා යන ගඟ දිය කඳ
මතක් කරනවා ඔබ මට

වසන්තය මිදුලට ආවට
මලක් නොපිපුණි ඔබේ තුරු හිස
ඒ එකම එක වරදට
තියුණු සැතකින් වෙන් කළා අප

මල් පිරිවැරූ ගසකින්
මලක් ඉල්ලා පළන්ඳා හිස
රැක ගනු නොහැකි විය මට
මගේ ආදර කොළ පිරුණු ගස

පතොක් කටු මත පිණි බිඳු
මල් වගෙයි ඇයි නොපෙනුනේ මට
ඔබව රැක ගනු බැරි වු ව⁣රදට
මේ කඳුළු හොඳටෝම මදි මට

වෙන් වුන නිසා අප
නැවතුනේ නෑ ලෝකය
ඉපල් නටු අග පළන්ඳන්නට
මල් අරුංගල් දිලෙයි දස අත

ඉතින් මා සොඳුරිය
ඔබ මට හිමි වු එදවස
පැමිණේ පොසොන් මස
නැවත යයි මට කඳුළු ඉස ඉස