හැරී ඇත ඉර අවරට
රාත්‍රිය පේන මානේ
සෞම්‍ය සඳකිරණ නැහැවෙන
රාත්‍රිය වේ ද මනරම්

ගලා රන් කෙඳි රිකිලි පීරා
කැකුළු අග පිනි කඳුුළු පිස දා
උදාවුණ හිරු දැන් වියරුයි
මේ වෙහෙස කෙලෙස ඉවසම්

අනන්තය ලඟ අඹර
පාට සළු ඇඳ හැඩ වී
වනන්නේ අත කාට ද
නිශා කුමරිගෙ යහනට
හිඳින්නීී ඇය නිදිි වරා
වැළඳ ගන්න ද
ආඳරෙන් හිස අත ගා

30-11-23

Photo Credit; Ryan Hoffman