ඇත් හොඬ ලෙස අහස

දෙස බලන් ගල් කුල

ගුවන පිරිලා කළු හැඳ

මොරදෙන වලා කුල

හිරු සැඟවිලා ඈතට

නොයා ඉන්නව බල බල

දඟ යොවුන් සුරඟන

කිමද නැග කුල මුදුනට



රතු නිල් කහ පැහැති

සළු පිලි හැඳි අඟනු

බොඳවී හැලේ කඳුලැලි

බලනු විහඟුන් පියඹති

කළු ගල් කුළුණ උස

අහස සිඹිමින් සෙලවෙ ද

රැඟුම් නෙක පිනවති

ලොමු ඩැහැ ගනු ද වියහැකි



ගිගුරුම් හඬ ඇසෙන

මුදුන මත ගල් කුල

කිම ඇය රඟන්නේ

විදා මනරම් සළු පිල්

වැහි ළිහිණි පරයා

ඉහල පියඹති උකුසන්

රැඟුම් ගල් කුල මුදුනත

කළඹයි කුහුල් සිත