ගිනි ගන්නවා වාගෙයි වැව් තාවුල්ල
ඉරි තලලා ගිහින් දිය නෑ වැව් පතුල
කුඹුක් ගසේ මුල් දිරලා පිපාසෙට
කොකාගෙ සුද මඩ පතුලේ නිදාගෙන

අපා දෙපා සිවුපා සැම බඩගින්නේ
කලා සොලස පිරි සඳ කැහැටුව අහසේ
වලා කුලක් නැත කදුලක් හෙලන්නට
ගසට හිතක් නෑනේ දුක කියන්න ට

විසල් රුක්ෂ දැති රෝදෙන් හැඩ කෙරෙති
මහ මැදුරක වන පලසක සුව සදති
කකා බිබී නටනා උන් දැක හඩති
උන්ගේ රහස් දැක රහසේ දිරායති...