ගියා අනෙ අපි දෙන්න මෙතනින් දහස් සැරයක් මේ වගේ

ඔයා අද නැහැ වෙනදා වාගේ තදින් අල්ලන් අත මගේ

නොයා කොහොමද මේක අවසන් වරයි අපි යන එක මගේ

කියා ගන්නට බැරි දුකක් සීතලට එනවා නෙතු අගේ



තාත්තේ මම ආවා දුවගෙන ඇස් වහන් හිටියා ඔයා

හාදුවක් දී වෙනදා ඇහුවා මගෙ පුතේ කොහොමද කියා

තාම නම් නැහැ කරට දනුනේ හැබැයි හදවත බර නියා

ඒත් අද ඔබ මගේ කරපිට වෙනදා නම් මා ගෙන ගියා



ඉහළ ඔසවා තැබුවෙ වෙහෙසී මාව බරයැයි නොම කියා

ගැලුව දහදිය මල් වෙලා දෙයි සුවඳය ඔබ දෙපසින් තියා

තනිව තියලා කොහොම එන්නද ඒත් කොහොමද මා නොයා

අම්මා අපි රැක බලාගන්නම් සාමෙ සැතපෙන්නකො ඔයා