හංස බෝට්ටුවේ එක රවුමක් යන්න
ආසයි තාත්තේ අපි යනවද කියන්න
මල්ලිට බොන්න කිරිපිටි අරගෙන යන්න
තියෙනවා පුතේ අද බෑ ඔරු පදින්න

තාත්තෙකුට හැකිලු මහමෙර උසුලන්න
රුපියල් සීයේ බර දැණුනද රිදෙන්න
බිමට වැටුණෙ නැති කඳුළක් ඇසේ අග
තිබුණා මතකයට ආවා ඒ දවස

තවමත් යන්න බැරි වූවත් ඒ රවුම
මගෙ ඇස රිද්දුවේ ඒ කාරණය නොව
මම වගෙ ළමයි හිතුවොත් ඔරු පදින්න
ඇස් වල කඳුළු ඇති වේවිද අඬන්න