වසර දාහක් නිදාගෙන උන්
බෙහෙත් සුවඳක් නාස් කුහරෙන්
ක්ලෝමයක තත්සරය බිඳගෙන
මධ්‍ය මස්තිෂ්කයට ඇතුළුව
ශිරා,ධමනි ද ඉරා ගෙන ගොස්
හෘදයේ අඩසඳ කපාටය
අසල නැවතී අඳෝනා දෙයි
අපිරිසිදු හා පිරිසිදු ද වූ
රුධිර තරලය දැන් ගලා යයි.....

කිංස්ලි මාවත... මහා රෝහල
සුදු කබාය ද වෙද නලාව ද
නිහඬ කල්පෙට තිතක් තබලා
ඉතින් දැන්නම් කතා කළ යුතුමැයි...
ඇඳුම් අතරට සිර ව හිඳිනා
රිදී පැහැ නුඹෙ වෙද නලාවෙන්
මගේ හෘදය ගැහෙන හැටි අද
ළැම පසාරුව ළය ට තබමින්
විඳිය ගත යුතුමැයි...
ඉකිබිඳුම් හඬ නුඹ ඇසිය යුතුමැයි...

බෙහෙත් සුවඳට අදත් බියවී
අත්හැරිය මහරෝහලට මම
අපේ මරණයෙ සහතිකය දැන්
ගන්න යා යුතුමැයි..
අකල් මරණෙට වැසුණු නහයෙන්
අනේ මා අද හුස්ම ගත යුතුමැයි......

ටෙලිපතිය මහ රාත්‍රිය බිඳලයි....
හෘදයේ මැද රිදෙන පරිපථ
රුධිර මිශ්‍රව මිය ඇදෙන තුරු
ගලා යා යුතුමැයි..

ඉතින් අඩසඳ කපාටය නම්
වැසිය යුතු නෑ මැයි....