කප්පරක් අඳුරු තැන් වසන්නට රෑ කාලෙ

ඉස්තරම් ආභරණ පලඳ හැඩ කර මාලෙ

එක්කරන් ආව දින සිට වෙනස් උන තාලෙ

සත්තමයි සඳ වගෙයි ටක්කෙටම නුඹ ආලෙ

හඳ පලුව බිම බලන් වැඩිම කාලය දවසෙ

අඳ පාළු අමාවක ඇය නිවස නැති සවසෙ

විඳ සෙනෙහෙ ලං වෙමින් සුපුන් සඳමය රහසෙ

බැඳ ගත්තෙ සඳ තමයි ටක්කෙටම මම අහසෙ