තුන වසරේ දි මම හිටි ටකරන් මඩු ව
ඈතින් පෙනෙයි සිරිපා කඳු මනහර ව
පන්තිය නුදුර ඇති සුරිය ගහ මුලු ව
පොත්තක් නොමැත එහි ඇති දලඹුව හමු ව

වසරේ හැමදාම තැන හතලිස් එක හරි ය
මෙතරම් ලකුනු අඩු පුත නැහැ නේ සරි ය
ඉතිහස, භුගෝල මට නිතරම බැරි ය
අම්මා අකුරැ කීම ද හරි අමාරැ ය

කහ සමනලුන් යන සිරිපා හැම වාරේ
මුල් ගරැතුමා පුතු හැම දා අවිචා රේ
පමා වී පැමිණ සිසු කරදහි ගනින් පොරේ
අයුක්තිය බැලිය නොහැකි හද මාඉතින් පොරේ

දිනක දි පමාවී මා පංතිය වෙත ආවා තොසා
වෙන සිසුනට ද කරනා පිළිවෙල කීවා දෙසා
ඉවසනු නො හැකි බෑ, මා රකුසෙකු විල සා
ගැහුවා ටකරම ට උස්සා පොල් පිත්තක විලසා

නොහො බින වචන පැවසු බව ගුරැතුම ට
දාහත් වරක් රැව්දුනි වේවැල අත් දෙක ට
තව තහනම කි ක්‍රීඩාව ට නොයෑම ට
සිදුවිය බෝඩිමේ වසර ම තැපීම ට

අන් යහලුව න් එක් වී ක්‍රීඩා කර ආවා
මගෙ ඉරිසියා නෑ, දැන් හිත පොත ගාවා
තව තව අලුත් අදහස් හැම දා මට එක් වුවා
දින දින අලුත් මිණිසෙකු සේ පිය නැගුවා

වසර අවසාන පැවතුණු විභාග යෙන්
මා මුල් තැනට තේරී ඇත නොසිතු ලෙසින්
අදහා ගන්න බැරි තීරණ යක් විලසින්
ජීවිත ගමනෙ වෙනසත් විය මේ විලසින්

සෑම අවාසිය ක්ම, වාසියකට පෙරළා ගන්න

ඔබට ජය.......