චමරි වික්‍රමසිංහ පිලියන්දල

2025 මාර්තු කලාපය

ගැහැණු

ඉවසපං උඹ ගෑනියෙක් කිවට
කවුරුත් හිතුවෙනෑ
උඹ මනුස්සයෙක් මොහොතකට

ඉපදෙද්දි ඔක්කොම උන් ඇඬුවට
ගෑනියෙක් ඇඬුව හැමදාම
උඹල නොදැක්කට

අවුරුද්ද දෙක වෙද්දි කන් විද්දට
මාසෙ ගානෙත් උන් ඇඩුව
ගැනියෙක් උන හින්දම

ඊ‍ටත් පස්සෙ උං බැන්දම
දහමාසයක් අඬනව
දරාගෙන උඹේ පොඩ්ඩව

පොඩි එකා ලෝකෙට ආවම
ඒකටත් අඬනව
සතුට වැඩි හන්දම

පොඩි එකා ලොකු කරන්නට දත කද්දිම
එක එක ඒවට අඬනව
මවු සෙනෙහස හන්දම

දස වේදනා එක්ක බැරි වෙද්දිම
හිතෙන් අඬනව
අවසඟ අත පය තව තව

අනේ ඉතින් පණ යද්දිම
ඒත් අඬනව
මං නැතුව පුලුවන් වෙයිද හිත හිත.
View Poem