පසුකර බොහෝ බැරියර කඳුළු පිරි අනෝමා ගං තෙර
කාකි කන්ථක ඡන්න ද නොදුන්න ද මිතුරු හද වර
කර ආදරේ අබිනික්මන මතුරමින කරුණා මන්තර
සරා සඳ සිදුහත් පරපුර බවුන් වඩනා ගාලුමුවදොර නේරංජනා ගං තෙර

පැස පුරා කිරි පිඬු ගෙන සුජාතාවෝ වඩිති මනහර
මාර දූවරු ද අතරින් පතර කරනා කරදර
අනේ පිඬු සිටු පරපුර නිතර සෝයුරු දෑත් දිගු කර
තනිව බුදු නොවනා ගමනට සෙත් පිරිත් ඉසිති පින්බර

තක්සලා නුවර පොත් ගුල මැවින ගෝඨාගෝපුර
රජගහ නුවර ජීවක බෙදනයුර ඔසු සමඟ හද ස්වර
නීතියේ දෙවඟන ද ඇස් ඇර වෙරළු මිණි පවුර නිම කර
ගමක් තුළ ලෝකයක් තුරුළුව නඟයි හද තත් දෙන්න උවමක් සුමිතුර

වෙසක් රමලාන් යනුවෙන් එකම සඳවත නම් කර
පෙමින් හිනැහෙන සුතුර ද යතුර ද සොයා ගත් සොහොයුර
හිනැහී හිජාබය අතරින් මරතොණ්ඩි රටාවැති දෑත් දිගු කර
දන් දෙන කොකිස් වටලප්පම් සත්තයි පරදවයි අමයුර

අන්තෝනි සෙබස් මුනිවර ජේසුගේ කුඩා කුසුමන් පෙරහැර
අසුන්ගෙන අසල බැරියර සුරකිනා අරගල ලෙන් දොර
මුසු වී කන්ද උඩ දෙසුමට දම් සක් සුතුර පින් ස්වර
මක්කම ද මල් උයන ද ගයාව ද ඉදි වී මුවදොර

නන්දිකඩාල් රුහිරු සයුරේ පීනනා තනි වරල් මින්හර
චෙම්මිණියෙ හා සියක් ගම්වල වෙඩි වැදුණු හස ය මිහිදන් කර
බදා ගෙන උර උර පපුතුර බෙදා ගමු අපේ කඳුලැලි බර
නැඟිටිමු විලස පවුරක් දල්වා පහන් මුවදොර

තවරා අරලියා පෙතිතර රත් ලේ සයුරු ගොරතර
ගුරු පඬුරු සොයමින ගිනි ලෑ දොර දොර දරා කඩු තෝමර
අංගුලිමාල පරපුර සෙලෙව්ව ද ලේ සිරස කුඩුකර
කෙලෙස නවතනු ආදර අරගලය පණ ගසන හදතර?

හැර ගිය ද පස්වග මහණුන් නොසැලෙන්න මුදිත මුනිවර
බලන් සියොළඟ දැවටුන මුදු හදැති මුචලින්ද පරපුර
දුකර කිරියා සමය නිම වී ගයා හිස නිමැ වී මුවදොර
එක ම නැකතක ලෝකෙම බුදු වෙනා උදෑසන අර අර