පිට දිග හැලෙන නිල් වරළස ලෙස ඉමට
මට මතකයි තිබුණු මාවත, ගම දිගට
වැට දිග හැදුණු දෙල් කොස්වල පල බරට
කට බඩ පිරුණි පුදුමයි වූ දෙය ගමට

යල මහ පැසෙන විට තැනු ජාතික ජීවේ
වෙල ළඟ පැලේ රැව් දුන් සීපද රාවේ
පල කළ මුත් ගමේ තිබු නිවහල් බාවේ
සලකුණු වත් නොවේ යළි කණකට ආවේ

ගල් පොලු මුගුරු වල එදවස රස දන්න
විල්ලුවෙ ඉවුරු බඩ තිබු රඹුටන් ගොන්න
වෙල් හිමියන් විසින් වනසා නොදමන්න
මල්වානට නොහැක අපගෙන් ජය ගන්න

රුක්මල් කඳුරු මා දං බඩවෙටියෙ වෙලේ
වක්කඩ වල වලත් පෙතියන් හැදුනි ජලේ
අක්කර දහස් ගණනක් මෙහි තිබුණු කැලේ
ඔක්කොම කාලයා විසිනුයි ඉවර කළේ