ගඟේ ගිලී කරවට දිය නෑව මට
ඇඟේ උලන්නේ ඇයි මේ රබර බට
මගේ දෙවි රඳුන් වැඩියත් ඇතුන් පිට
වගේ වගක් නෑ වාවනු බැරිය මට

කොතෙක් වැතිර සිටියද ගඟ දිය පොරනේ
කුඹුක් තුරු සෙවන නෑ හිරු රැස් දැනුනේ
නිමක් කොනක් නෑ මේ කරුමය ඉතිනේ
ඇතෙක් උනේ පූරුවෙ කරුමෙට යකුනේ

දිය නා බඩ පුරා බිව්වේ යස වතුර
ගිය ආ මගේ කොල දළු හොඬ අග නිතර
අය වැය ඉලක්කම් හැදුවත් ගා කෙකර
ණය නෑ රටට අපි නම් නිලමෙල විතර

ගඟේ ගිලි එදවස් දිය නාන කොට
අගේ රැහැයි ගඬ කවියක් උනා මට
රැහේ එවුන් මේ හැටි දුක් විදින කොට
ඔහේ කරබාන ඉන්නද ? කියන් මට

ඇතෙක් වැහැරුනත් කොරහේ ලගිනු බැරි
කොතෙක් අසා ඇතිමුත් ඒ පෙගුන පොරි
කටක් ඇරන් කීවත් යලි යලිත් සොරි
හෙටක් නැති රටක බල සකි ඇසල සිරි