බැහැලා විජය කුමරුන් ලක් දෙරණ මැද
එරිලා තාම්බ්‍රපර්ණියෙ වැලි පොළවෙ පද
දැකලා මෙපුර රජ කුමරිය සෙනෙහෙ බැඳ
ඔදලා සරණ වැද රජකම ගැනුනි සොඳ

දසත විදා ආවත් රුදු සතුරු කඳ
මවිත වෙලා විජයගෙ ඇති බලැති තෙද
පැවත ගෙනා කුවේණිගේ තේජ නද
පතිත වුනා කරුණා ගුණ දැහැන මැද

බඹර තුඩක මුදු සෙනෙහස හදට වැද
කුමර විජය මා හද තුල වසග බැඳ
තඹර විලක හමනා මද සුවඳ විඳ
කවර දිනක නොසිතු ලෙස දුකද ලද

නෑ වෙන කුමරුනේ සරණක් මවෙත ලද
පෑරුන හිතද දුක් කදුලට ලැදිව හිද
කාරන කිමද දරු දෙ⁣දෙනත් හැරලා බිද
ජීවන නදියේ පැද දොම්නස් අඳුරු විද

වෙලා දුකේ සොදුර මතක රැඳේ හද
සලා කදුළු බලා හිදිමී විඩා මැද
කලා මදිද පින් කුලයෙහි වර⁣ද වෙද
පලා එනු මැනේ හිමි නුඹ කොහේ අද