කුමුදු මල :
කුමුදු මලේ රුව නුඹ නැහැ දන්නේ
සුමුදු හදේ සුව නැත හඳුනන්නේ
සිනිදු කොපුල්තල මල් පෙති වැන්නේ
නුමුදු නුඹට පෙම් හසුන් එවන්නේ

කදෝපැණියා:
මුවින් මෙමට රඟ මඬලක් මවලා
රුවින් නුඹත් සුදු කුමුදක් වීලා
ලවන් සනසවන මධු මී සොයලා
කියන් බඹර කැල සිටීද රැඳිලා

කුමුදු මල :
සඳ කොමලිගෙ සඳ රැස් පිනි ඉසිලා
විඳ විඳ සිටියද සිසිලස රැඳිලා
කඳ කුමරුගෙ මල් ආසනෙ ඉඳලා
රැඳි මිණි සිඹයන සමනොළ මන‍ෙලා

කදෝපැණියා:
කොඳ කැකුලට පෙම් කවුරු කරන්නේ
සඳ වත විතරද ඇය සතපන්නේ
නඳ දෙන බඹරුන් ඇයි නිදියන්නේ
ඉඳුවර මහ බඹු මෙය විසඳන්නේ

මහ බඹු:
කුමුදු මලේ රැව කොහොමද දන්නේ
සද කොමලිය ගගනතෙහි දිලෙන්නේ
සද රැස් දහරින් කුමුදු පිපෙන්නේ
කුමුදුනියේ නුබ කිමද තැවෙන්නේ

කුමුදු මල :
තැවෙන කුමුදු මල හිත ලතැවෙන්නේ
මැවෙන රුවින් සෙනෙහස උතුරන්නේ
දැවෙන ඇයගෙ හද කවුරුද දන්නේ
රඟන බඹර කැල නැහැ ඇහැරෙන්නේ

කදෝපැණියා:
කුමුදුනියේ නුබ කුමට තැවෙන්නේ
හිරැට හොරා සෙනෙහස පතුරන්නේ
නිබද දැවෙන හද කිම සගවන්නේ
කදුලින් කවුරැද ජය පැන් බොන්නේ

කුමුදු මල :
හිරුට අයිති බව හිරු පවසනවා
සඳුට අයිති බව සඳු පවසනවා
සිඳුට අගේ නැති බව කියවෙනවා
කුමුඳු ගෙ අත හිමි කවුද අසනවා

මහ බඹු :
මුසාවෙ නොරැඳී සෙනෙහෙ පිරේවා
ලතවෙන සිත දැන් සුවපත් වේවා
අධීපති වෙන කවුරුත් නොම වේවා
කුමුදිනියේ නුඹ මෙගේම වේවා