මතකයි මම ආව දවස
ඔක්කොම වටවෙච්ච හවස
පිරෙව්වෙ මම එතෙක් තිබ්බ
කෑම කාමරේ හිඩැස්ස

මේව බඩුද කුරේගේ
නැත්නම් දොන් කරෝගේ
ගහට ගහක් හැප්පෙනවා
ගෙදර හදපු ලී අගේ

කෑවට බීවට පස්සේ
මමයි වුනේ වේදිකාව
මාව අතැරලා යන්නට
කාටත් නෑ උවමනාව

කෙස් පැලෙන්න තර්ක කරල
මිට මොලවපු පාර වැදිල
කඩු පිහි හෙම තිබුනානන්
මමත් ඉඳියි දෙකට පැලිල

බත් දීසිය මාව තවල
අල හොද්දෙන් මං නෑවිල
දීසි ඇදිල එහෙට මෙහෙට
මගෙ ලස්සන දැන් ගිහිල්ල

පොඩි එවුන්ට වැඩ කරන්ට
පොත් ටික ගොඩ ගසා ගන්ට
චරිත මාරු කෙරුවා මම
ලියන වැඩට උදව් වෙන්ට

කාලේ පියඹල ගිහිල්ල
කවුරුත් නෑ මා එක්කල
කෑම කන්නෙ ගෙදර අයත්
රූපවාහිණී බල බල

කකුල් හතර දැන් දුබලයි
මොඩ් වෙන ගෙට මම නාකියි
මෙහෙට එන්නෙ කවදාදැයි
ලිප ගිනිදැල් මා විමසයි