සුදු කළු හා සිත බැඳුණා නොගැළපෙනා බව හැඟුණා
නොමග නොයා සිටු මෙතැනා ඔවදන දී බැන වැදුණා
අගුලු දමා දොර වැසුණා අසරණ වී එහි රැඳුණා
බලමින බෑ දුක විදිනා හොර රහසේ ගෙන මිදුණා

ටිකිරි සිනා මුව කමලේ සිරි සිරියට කිරි ඉහිරේ
දෙගුරුනගේ නොමද සෙනේ හදවත උතුරා වැගිරේ
සුළග දිගේ එන පුසුඹේ රහස කනින් කන පැතිරේ
සනුහරයේ නොහොඳ සිතේ බැදි පවුරුද දැන් වැහැරේ

ඇරඹුමකට පයක් පෙරට නැවත දෙකක් පසු පස්සට
සැම යට විය මුණුබුරුගේ මුව බලනා හිත රිස්සට
දුකට නොවේ සතුට මතම කඳුළද රඳවන් ඇස් යට
මහ දෙදෙනා ගොඩ වැදුණා කළුවර කී ගෙයි අස්සට...

26.09.2023