සිතෙත් තෙත් බව ⁣නිරත රැන්දූ
ළතෙත් කරුණා පහන් දැල්වූ
මතෙත් රස මීවිතක මත්වූ
නෙතෙත් කවි ලියනවා බින්දූ

අළු පාට ලෝක තුළ
පාට තවරාලන්න
කෑදරේ පිරි සිතට
ආදරේ වස්සන්න
සාගරේ වගෙ හැඩට
තුටු සිනා පුබුදන්න
කවියෙකුට පුළුවන් ද
එක හිතක් මරවන්න

විරහ ගී පන්හිඳ'ග
කඳුළු මුතු පබඳින්න
අතැර ගිය කුසුම වුව
සදාකල් බැබලෙන්න
දරාගෙන විඩාබර
වේදනා ගිනි කන්ද
කවියෙකුට පුළුවන් ද
එක හිතක් මරවන්න

සතුට සාමය පිරුණු
හඬ ඇහෙන ලෝකයක
පෙමින් මත්වී නිබඳ
ආදරෙන් ළං වෙන්න
වියරු ගිනි දැල් නිවුණු
සීත තණ නිල්ල මත
කවියෙකුට පුළුවන් ය
ඒ හිතට පණ දෙන්න


ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර සරසවිය

Photo credit; Michael McAuliffe