රෑ පුරා නිදි වරා
ලියූ කවිය
නුඹ අතට පත් නොකර
තව වරක් කියවා
පිටු අතර සඟවමී

ගුත්තිලය
සැළලිහිණිය
ගයා පහදා දෙන විට
ඒ රසයෙන් මත්වී
නුඹේ සිත කියවමී
ලෙන් දොර බිඳුණු තැන
රිදුණු සිහ රජුණි නුඹ
හදවතින් වැළඳගෙන සනසමී

මා ලියූ කවි
කවි නොවන බව
ඉතිං මම හඳුනමී
කිවිඳියක් නොවී
නුඹෙ නෙතට
සදා කවියක් වෙමී