රිදෙන සියුමැලි සිතක මුනිවත
දැවෙන පාළුම රැයක සඳවත
හැකිද නඟනට හැඩක් උවනත
කඳුල හංගන් සිනහ මංපෙතම්

බොඳව ඉගිලිණු සිහිණ අබියස
නොමල වැළලුනු විඳින පවු දොස
කොහොම ගලපන් අකුරු රන් රස
මොලොක් කඳුලක වැස්සෙ පෙර ලෙස

වේදනා සංසාර බැම්මෙන්
පාරනා සිත ගාව බැල්මෙන්
චෝදනා නිස්සාර හිස්මෙන්
වෑහුනා කඳුලක්ම හැල්මෙන්

අන්තයට යන නිමක් නැති දොස්
සන්තකව දුක පෙලන රතු ඇස්
නින්දකට ගුලි වෙන්න ගෙන වස්
නිස්සරව මගෙ කඳුළු ඇති හිස්.

2023/05/02