රන් කිරි කට ගෑ නැකතක් උරුම නැතී
සත් වටයක් කැරකෙන ඇත් රජෙකු නැතී
මව් කුසයක් පමණකි සෙනෙහසද නැතී
පින් පිරුවට අඳුරට හිමි සඳද නැතී

පිය පෙළපත ඉරකින් ඇඳ සපත වුනී
හිස සෙවනට අනත් නිවස සරණ දුනී
අරුමෝසම් සෙල්ලම්බඩු සිහින මෙනී
අඩක් පිරුණු කුස නිතරම හඬනු දැනී

මිමි ගිලිහුන ඇඳුමින් නිති සැරසෙන්නම්
රස මසවුලු දුටුමුත් තලු නොගසන්නම්
බෙලෙක් කෝප්පයෙ කහටෙනි සැනසෙන්නම්
කැඩුණු සෙරෙප්පුව කටුවෙනි අමුනන්නම්

සුජාත දරු කැළ අභිමුව ගොලුවෙන්නම්
අවජාතක නම අරගෙන වැළපෙන්නම්
නැව මගහැරි නැංගුරමක සිරිගන්නම්
සැඩ රළ පහරට මුව දී නොසැලෙන්නම්

අවුවෙද වැස්සෙද පින්නෙද දැඩිවෙන්නම්
රිදෙන සිතට කෝටුපාර ලැබදෙන්නම්
නෙලුම් මලක් මෙන් මඩපිට පිබිදෙන්නම්
විය සිදුරෙන් යලිදු අහස නොබලන්නම්

අහේතුකව නොයිපදුනත් අනුන්ගේ වරදට දඬුවම් විඳින දරුවන් කෙතරම් වේද....
වගකිවයුත්තන් නොදන්නා සේ හිඳින