පල රස බලා අකුලට හල අඹ ඇටය
යල මහ පුරන් කුඹුරක පැලවූ සැටිය
වලකන සිතින් පැලයක වැඩෙනා සිරිය
කලවැදි අතක් මන්නෙන් කඳටම කෙටිය

කලින් කලට දළු පත් සළු පොරෝගෙන
තුටින් අඹ පැලය අතු අත් විඳාගෙන
දුරින් එන විහඟ කවි ගී කියාගෙන
බලන් අසිරි නෑඹුල් මල් පුරාගෙන

දහවල් දවස විහඟුන් රැස්වෙන සබය
අවකල් කෙලින ලේනුන් සරණා පිටිය
නිසිකල් බලා අතු අග සදනා කුටිය
කල් යල් ඉකුත් මා නෙත් ලබනා සුවය

මුලින් ඉති කොනක හිනැහුන මල් රෑන
කොලෙන් කොලේ සැගවි ඉගිබිගි පාන
කනින් කොනින් අස පැසෙනා අඹ රෑන
හොරෙන් ඇවිත් කලවැදි ගස අතගාන

පෙර කලකදි මන්නෙන් කෙටුවත් නපුරු
කරබා සිටි අඹ කඳ පහසකි නුහුරු
දුරසිට ගෙනා කෙක්කෙන් ගාමින් පහුරු
සොර අතකින් නෙලයි අඹ ඉත්තම මියුරු

පල සිදි අඹ පැලය විලියෙන් මදෙස බලා
කොල අතු සලා මට ලෝ දම් මතක් කලා
අල කොල පුරන් යායේ පත් කඳුළු සලා
"කල දැක වල නොසිදි ගොංකං" විසුලු කලා