“එදවස ඔබ ලියූ කවි
කියවමි අදත් මම

මෙතරම් හද කිතිකවන වදන්
මෙතරම් නෙක අරුත් පිරි කියුම්
මෙතරම් රමණීය යෙදුම්
ලීවේ ඔබ ම නොවන්නෙද?

දරුවන් වදා, හදා
උන් කවා පොවා, නහවා
වැටුපට ළමයින්ට උගන්වා
ඔබ ඉන්න බව දන්නවා
අද
කවි නොලියා ම”

“ඔබ දන්නෙ නැතුවාට
අදත් මම හැමදාම
හිතෙන් කවි ලියනවා

මේ ගෙවන ජීවිතේ
ඒ කවියෙ තියෙනවා
කාටවත් නොපෙන්වා
හංගගෙන ඉන්නවා