තබවා ඉණි හරි හරියට , සදවා නිසි ලෙස ඉණිවැට
ජීවිතයට පාර කියූ පුංචි සන්දියේ
පුබුදා පැතුමන් පිට පිට , ජීවන ගමනම එළිකොට
සැදූ පහන් තරුව ඔබයි මගේ සුදු අයියන්ඩී

හිත රිදිලා හරි හරියට, ඇදිලා ගිය මහ රැල්ලට
සුනාමියේ දුක රිංගූ පාළු වංගියේ
නොසැලී මහමෙර විලසට, සනසා සිත මා දැඩිකොට
දුන්නු දිරිය තාමත් ඇත මතක මන්ඩියේ

යොදුන යොදුන පියමං කොට, ඉගිල ගියත් දුරු රටකට
සීතල පිණිකැට සුසුමන් දැනෙන වංගියේ
ඈත අහස් කුස පසුකොට, රැහැන් කුළුණු නැග හනිකට
එන ඇමතුම නුබෙ උණුහුම පුරවයි අයියන්ඩියේ