උයන් තෙර තනිවෙලා
සිනා හඬ නැවතිලා
අපි එකට ඇවිද ගිය
මාවතම ගොළුවෙලා

තුරු හිසින් නික්මිලා
අතු පතර දැවටිලා
සෙමින් මා ළඟ වැටුන
මලෙක ඔබ සැඟවිලා

සුවඳ ගෙන තවරලා
හදවතම පුරවලා
හිස් නොකර මතු දිනක
හිඳිමි දිවි ඇති තුරා