මල් පියලි පිණි තුෂර අද්දර
හීත මීදුමෙ හිත තියා
දියතලාවෙදි රුවක් නැගුණා
බදුලු දුම්රිය සරසලා

පාට පිරි කදු මුදුන් හිත මත
පැතුම් කන්දක බර තියා
දෙවසරක් රෑ තැපැල් දුම්රිය
සතුට හිත මත පැල කලා

කදුළු හේදී කදු මුදුන් යලි
ඔයට බොරදිය එක්කලා
ගෙවුණු කාලය නොදැක ඒ නෙතු
පැතුම් සුපැතුම් බොද කලා

වසර විස්සක් ගෙවී කාලය
දෙමෝදර පාලම බලා
යද්දි නිම්මී ගොඩවුණා යලි
පැරණි මතකය එක්කලා