නුඹ සඳක් වුව ම'සිත් අහසට
වළා සළුව ක් නොවෙමි සඳ වට
නුඹට පෙම් කරන තනි තරුවට
ඉඩ සදා පාව යමි ඉවතට

කඩුපුල ක් නොවමි සඳ එළියට
ඇති නිසා කුමුද නුඹෙ තනියට
පෙම් කවක් ලියා ගෙන සිත යට
කොඳුරලා කියමි මුදු සුළඟ ට

නොපාගමි සුදු සිනිඳු වැලි තල
සඳ දියෙන් තෙමී දෙන මන ලොල
හදක කැටි කර හැඟුම් නිකසල
දුරින් හිඳ බලමි සඳ දිය තුල

රැය දිගුයි නිදි නොඑන දෙනෙත ට
සිහින ඉකි ගසයි දුරු රට සිට
සඳ අහිමි නම් සෙනෙහෙ විලක ට
සියපතක් වෙමිය හිරු කිරණ ට