තුෂාරි ජයසිංහ මහනුවර

2022 සැප්තැම්බර් කලාපය

ඇසල අහස පාළුයි.

කලා කෙත වැපිරි රන් බිජුවට
වැඩී සරුවට ගෙනා අස්වැන්න
ලක් මවගෙ උකුල මත පුරවා
සසිරි බර කලා ඔහු නිබඳවම

දැනුමක මහා කෝෂ්ඨාගරය
අමුණා මුතු ඇට විලස
ගොතා විසිතුරු මාලයක්
පැළඳුවා තම උපන් දේශයට

කරුණා භීභත්ස්‍යාදී නෙක නෙක
නව වැදෑරුම් රසයන් කලතා එකට
සකසා ඔසු රූපණය මුසුකොට
සුව කලා මනුසිත් ඔහු යසට

සොඳුරු මිනිස් ගති ගෙනා උපතින්
කරතියන් තව බෝ දුරක්
යායුතුය නොනවතින ගමනක්
ලක් මවගෙ හිස් උකුල පුර‍වමින්

ඉක්මනින් එනු මැන නුඹ
පනා පුත්‍ර කුහුඹු පැණියාණනි
අමාවක නිමාකොට ඇසල අහසට
ලකඹරම කලඑළි කරමින්.

2022.08.12
View Poem