ඇරයුම ලදින් සිත ඉපිලුනි සතුටු සයුරු තෙරේයා

විසල් මහා රුක් පියසක සිහිල දැනුනි හදේයා

හවස 3 ට මං ආවත් යන්නේ කෝම තැවේයා

දෙවියනි මටත් වරයක් දෙනු පුදට බාර කැපේයා



කිරිදිවැල ට ගවු සියයක දුර දැනෙනෙ

තනි මඟ තනිව රෑ පානට බිය ගෙනෙන

හදවත එවා මගේ සුසුමක් දවටා බරට

තුති මල් පුද කරමි මට ඇරයුම දුන්නාට



සුනිල් මැතිද හා නන්දා මැතිනි සඳ

යුගයක ඉසි වරුන් විය හද බැති පෙමින

ඔබ නුග රුකකි දස අත සිසිලස සදන

හද පුදසුනේ හිදුවා මේ හැම මල් පුදමි මම!!!