ත මිට මිල මුදල් නොමැතිව හිටි කාලේ
ධවලගිරියෙ තෝසේ ගිල දැමු තාලේ
ඉඳහිට අදත් සිහිවෙයි මතකය බාලේ
මරියකඩේ අපි ගිය ලොකු ඉස්කෝලේ

ශිෂ්‍යත්වයෙන් ගොඩවී හොස්ටල් ආවා
හොස්ටල් පරිප්පුව එක දිගටම කෑවා
ගෙදර මතක්වෙනකොට සියොලඟ දෑවා
හිර කඳවුරු වගෙයි දැන් බැලුවම මේවා

උදේ පහට නැගිටින බෙල් එක වැදුනා
පහයි තිහට ස්ටඩියට අපි ඇදුනා
හතයි තිහට මල් පූජාවක් යෙදුනා
ඊට කලින් බ්‍රෙක්ෆස්ට් එකකුත් ලැබුනා

දහයයි තිහට දෙන කිරි තේ එකක් ඇත
ප්ලාස්ටික් මිසක් වීදුරු කප් අපට නැත
දෙක තුන බොන නිසා සමහර එවුන් කැත
අන්තිම උන්ට කිරි තේ බොන වරම් නැත

පාසැල නිමවෙලා අපි ආපසු එනවා
ඩයනින් හෝල් එක ලඟ පෝලිම් වෙනවා
ටිං ටිං හඬින් බෙල් පොඩියක් නද දෙනවා
ඒ අවසරෙන් අපි ටික ඇතුලට යනවා

ඇතුලට ගිය නමුත් ගින්දර ඇතුව බඩේ
එකපාරටම කන්නට සෙට් උනොත් ලෙඩේ
නායක ප්‍රිපෙට් පුටු කකුලෙන් දමන හඬේ
අවසර ලැබෙන තෙක් හිටගෙන සිටියි නඩේ

බතකුයි මාලු පිනි හතරක් දිස්නෙ දිදී
තිබුනට අපිට ගෑවෙන්නත් ඒව මදී
සමහර විටක මස් නොකනා උනුත් ඉඳී
උගෙ මස් කෑල්ලට කවුරුවත් ඌට වඳී

දහවල් කෑම නිමවේ දෙක හමාරට
රූම් ටයිම් එන්නේ ඒ වෙලාවට
සරමක් ඇඳන් ඇඳ උඩ නැග කලාවට
පැයබාගයක් රෙස්ට් කරනව සිරාවට

තුනයි තිහට තේ පානය පිණිස අපී
ගියවිට ලැවරියා තිබුනොත් අපිට හැපී
සද්ද කලොත් හෙම කනබොන විටද අපී
ප්‍රිපෙට් ඇවිත් දඬුවම් දෙයි හොඳට කිපී

ඉන්පසු පහයි තිහ වන තෙක් නැතුව ලෙඩක්
අවසර ලැබෙයි කරගන්නට ඕන පුකක්
හයට කලින් ඇඟපත සෝදලා ටිකක්
ස්ටඩි වලට සෙට් වෙන එක හෙන ඇණයක්

ස්ටඩි දෙකයි ඒ මැද්දේ රෑ කෑමයි
කෑමෙන් පස්සෙ ස්ටඩි එක හරි කූරයි
නිදමත ඇවිත් නිතරම ඇස් දෙක පාරයි
ස්ටඩියේ නිදන්නට අපි හරි සූරයි

සමහරදාට ටී වී ෂෝ එකක් ඇත..
ටාසන් එහෙම දිස්වෙනවා තිරය මත
තව කාරණාවකි පිනවන හැමගෙ සිත
නිදිමත ස්ටඩිය ඒ දිනවලට නැත

ගෙදරින් විසිට් ආවොත් නත්තල් වාගේ
"දෙවොල " ගෙනාවද පැනයක් සිතට නැගේ
සමසේ බෙදා කට්ටියටම නොකර අගේ
ඉතුරු ටිකට පොරකයි තිරිසන්නුවගේ
#තිරිසන්නුවගේඅනේ

පාවා නොදී ගුටිකන එක ඉවසීම
එකෙකුට ලෙඩක් වැටුනෝතින් එක්වීම
ඕනම දෙයක් කා ගන්නට හැකිවීම
වාගේ හොඳ පුරුදු ඇතිවෙනවා බෝම

තිස්වසරකට පෙර මතකය සිතට නැගේ
හොස්ටල් බජාර් එක තවමත් එදා වගේ
සටහන් කරමි කවි සිතුවිලි මතක මගේ
අදහස් කියාගෙන යනවද නොකර අගේ

#ජනකවිකාර
#අපිත්කවියොතමයිඩෝ