විඳ විඳ සිටියදී ජීවිතයක මිහිරී
වැද වැද සුළන් නැලවෙයි කැකුලක් නාරී
මද මද හැරී මාගේ හදවත පීරී
බඳුවද කුසුම බැඳි පෙම නුබ අත නාරී

හොඳ හැටි බලා රිදවුණ සහ තැලුණ තැන.
පිළිසිඳ දැනගනී කොතනද බිඳුණ තැන
කෙබඳුද කොතරම්ද එහි ඇති පමණ මැන
සැරහුම් කළා මතකයි එදවසද ගැණ

බුහුටිව යනෙන ව්ට ගමනින් ඔබ මොබට
වපුරයි එළිය පුන් සඳ පායන ලෙසට
අත නොගැසුවත් ලෙලෙනා දෙනුවන් යුගට
සුවයක් දැනෙනවා විහිදෙන සිසිලසට

කතා ලතා හදවත ගැඹුරිණි එන්නේ
සිනා සීත ගඟුලේ දියබිඳු වැන්නේ
මනාලියකි අසෙනිය මල් පූදින්නේ
සිනා විඳපු අයමය ඒ ගැන දන්නේ.