ඇය පසෙකට වෙයි,
'මා අස්පර්ශනීය' යැයි කියමින්,
තිර රළු හඬින්,
පසෙකට ගනිමි මම,
දිගු කළ
අත
වත
නමුදු පසුබට
නොවෙමි,
ගෙන සිතුවිලි පස්මල්,
තනා හී සර,
විදිමි එකිනෙක,
ඈ තුණු කය වෙත,

ඒ මේ අත පැන,
සැඟවෙයි ඈ,
යළි යළිත්,
විදිමි මම.

පසුව ඇය,
දාසියක ලවා,
එක් රැස් කරවා,
ඒ හී සර,
තැන්පත් කරයි,
රහසි කුටියක.

එක් සීත රැයෙක,
ගෙන එක් හී සරක්,
පිටතට,
ඈ තම උණුසුම් අත්ළින්,
ඒ පිරිමැද,
ඔප දමා -හී තුඩ,
බලා සිටී,
සැළෙන දෑසින්

ස්පර්ශනීයයි නොවෙද,
මා සිතු සර,
නොවැදුණත් හද මඩළට,
පළිහකි ඔබ ගත,
එය වැද රිදුම් දෙන,
කෙසේ නම්,
අස්පර්ශනීය වන්නේද ඔබ?
අමනාප වුව,
ප්‍රියමනාප නම් මට ..

24/10/28